-
1 keep up
1. vt 2. vito keep up (with) — nadążać (nadążyć perf) (za +instr)
* * *1) (to continue, or cause to remain, in operation: I enjoy our friendship and try to keep it up.) podtrzymać2) ((often with with) to move fast enough not to be left behind (by): Even the children managed to keep up; Don't run - I can't keep up with you.) dotrzymać kroku -
2 pace
[peɪs] 1. n(step, manner of walking) krok m; ( speed) tempo nt2. vito keep pace with — ( person) dotrzymywać (dotrzymać perf) kroku +dat; ( events) nadążać (nadążyć perf) za +instr
to set the pace — narzucać (narzucić perf) tempo
we put him through his paces ( fig) — kazaliśmy mu pokazać, co potrafi
* * *[peis] 1. noun1) (a step: He took a pace forward.) krok2) (speed of movement: a fast pace.) tempo2. verb(to walk backwards and forwards (across): He paced up and down.) chodzić tam i z powrotem- keep pace with
- pace out
- put someone through his paces
- set the pace
- show one's paces
См. также в других словарях:
nadążać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, nadążaćam, nadążaća, nadążaćają {{/stl 8}}– nadążyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, nadążaćżę, nadążaćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w marszu, w wędrówce: dotrzymywać komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nadążyć — dk VIb, nadążyćżę, nadążyćżysz, nadążyćdąż, nadążyćżył nadążać ndk I, nadążyćam, nadążyćasz, nadążyćają, nadążyćaj, nadążyćał 1. «nie zostać w tyle za kimś, dotrzymać komuś kroku» Szedł tak szybko, że nie mogłem nadążyć. przen. Nie mógł nadążyć… … Słownik języka polskiego
